Pasar al contenido principal
Por La puntada .

parella-homosexual - copia.jpg

(Ramon Masachs) Quieren vivir juntos, hacer una vida en común, vivir bajo el mismo techo. Esto es lo que les pasa: Pau y Jordi se quieren. Ya es bastante que sus madres y padres hayan tenido que hacer el proceso de aceptación de esta realidad. ¡Y como quieren a sus hijos! Yo tampoco tengo que explicar el proceso que he tenido que hacer con personas cercanas a mí -amigos, conocidos y queridos- , que también se han sentido liberados cuando han dado el paso de decirlo y vivirlo con toda la normalidad que han podido.

Pau y Jordi tienen, además, fe. Como la que tengo yo y puedes tener tú. Se sienten seguidores de Jesús, creyentes, y han vivido esta fe en nuestra iglesia: uno de ellos hace tiempo que lo conozco. Hacían grupo y ayudaban a vivir la fe. Se habían alejado, como muchos, de esta iglesia nuestra porque no les dejaba espacio, ni pensamiento, ni conducta libre ni coherencia.

Se han hecho adultos. Han encontrado pareja, la suya. La que aman, con la que quieren hacer proyecto común. Lo regularizan porque encuentran una sociedad que los reconoce. Quieren también dirigirse a Dios y dar gracias por su amor que vivirán junto con la familia y los amigos. La Iglesia sin embargo, no les da ningún derecho, ningun sacramento ni ningún agujero por donde poder dirigirse a Dios. Buscan un espacio y alguien que les hable de Dios, que sea una referencia. Me conocen, me piden hacer una oración de acción de gracias. Hablamos. Conozco la pareja del otro, conozco su fe profunda, conozco algunos amigos, me hacen conocer la familia ... Ante estas ganas de ponerse ante Dios y dar gracias, con cantos, alegría de la familia y amigos, les ofrezco el espacio que les puedo proporcionar, y yo también participo. Cuando preparamos la oración, "veo tanta fe" (como decía Jesús) que les ofrezco convertir aquella oración en una eucaristía, bien preparada y participada por todos.

Nos encontramos en la celebración. Padres y madres, amigos y amigas, familia y alguna madre que tampoco hubiera pensado nada parecido para sus hijos, pero que, una vez aceptado, son tan felices que sólo puede ser motivo de dar gracias. Alrededor de una mesita pequeña, con el pan y vino, y alrededor, las personas que se quieren. No hacemos más que expresar nuestro amor, compartir nuestra fe, expresar nuestros deseos de buena voluntad...

No, no os equivoquéis: no estamos celebrando ningun sacramento de la iglesia que no nos deja hacerlo. Estamos celebrando amor y fe, familia y amigos, unión y compartir .... alrededor de Jesús ("allí donde hay dos o tres reunidos en mi nombre, allí estoy yo"), y somos más de tres, os lo aseguro.

Acabo leyendo la letra de la canción que se utilizó en un encuentro de catequesis de este curso del obispado de Girona, que dice así:

JESÚS TE AMA

Déjate querer por Jesucristo. Serás libre.
Él te ama tal como eres. Serás joven.
Él te acepta siempre. Te conoce muy bien.
Déjate querer por Jesucristo.
Busca con alegría a Jesucristo. Serás libre.
Él te espera desde hace muchos años. Serás joven.
Él no te clasifica. Nunca te juzgará.
Busca con alegría a Jesucristo.

PORQUE JESÚS TE AMA.
JESÚS CONFÍA
QUE SERÁS CAPAZ
De AMAR COMO ÉL. (X3)

Hazte consciente de que Él ha resucitado. Serás libre.
Hazte consciente de que siempre está a tu lado. Serás joven.
Te ha dado la vida. Ha muerto en la cruz.
Hazte consciente de que Él ha resucitado.
Es necesario que te conviertas en Jesucristo. Serás libre.
Es necesario que ames a todos tus hermanos. Serás joven.
Hazlo con sencillez y con humildad.
Es necesario que te conviertas en Jesucristo.

Ramon Masachs es sacerdote en la Parroquia de Poblenou (Pineda de Mar)

Grupos

Us ha agradat poder llegir aquest article? Si voleu que en fem més, podeu fer una petita aportació a través de Bizum al número

Donatiu Bizum

o veure altres maneres d'ajudar Catalunya Religió i poder desgravar el donatiu.